Nowotwór to choroba, która przychodzi niespodziewanie. Pojawia się i powoduje chaos w myślach, odczuciach, codzienności, planach na przyszłość. To czynnik, który ma ogromny wpływ na naszą emocjonalność i na nasze postrzeganie teraźniejszości. Nowotwór zabiera nam czas, bez którego nie można snuć planów na przyszłość. Nagle uczysz się życia „Dzisiaj„.
To „Dzisiaj” staje się dla Ciebie czymś co masz najcenniejsze.
To codzienna walka psychiczna z własnym sobą, tak by mimo trudności nie tracić nadziei i nie poddać się, gdyż każde dzisiaj chcesz zapamiętać jak coś najwspanialszego, każdą chwilę chcesz zapamiętać jako tą najważniejszą. Nowotwór uczy nas pokory, szacunku i doceniania życia takim jakie ono jest. To proces, w którym każdego dnia uświadamiasz sobie jak mało szanujesz wokół siebie. Jak Twoje nie zadowolenie, narzekanie, doszukiwanie się problemów, złość czy smutek tracą na wartości i na sensie bytu. Nagle „Dziś” jest wolne od tego, bo jak to „Dziś” ma być najważniejszą częścią Twojego życia to spoglądasz na nie z pokorą i szacunkiem.
To przenosi się na Twoje podejście również do innych ludzi, tych blisko Ciebie i tych całkiem obcych. Stajesz się sobą stojącym obok wszystkiego, widzącego więcej. Z jednej strony czujesz złość, taką wewnętrzną walkę o pogodzenie się i zaakceptowanie a z drugiej ogromny spokój, który pozwala Ci nie baczyć na te przyziemne problemy.
Nowotwór to diagnoza, która zabiera mi Przyjaciela, która sprawiła, że z jednej strony stałam się najlepszą wersją siebie i swoich możliwości a z drugiej czuje się najsłabszą z możliwych wersji samej siebie. To chwile, w których jesteś silna bo ktoś bliski potrzebuje Twojej obecności, wsparcia, opieki i pomocy każdego dnia. I działam, każdego dnia działam z ogromną wiarą i dumą. Strach i myśli odkładam na bok bo dziś jest wolne od tego co będzie jutro. Jutro będzie również dzisiaj a dzisiaj jest chwilą najważniejszą.
Nie poddamy się, na umieranie też przyjdzie czas i wtedy też będziemy razem bo to będzie nasze najważniejsze dzisiaj. Wparcie to przede wszystkim obecność, poczucie, że jest ktoś ważny dla nas.
Jest czas diagnozy, czas godzenia się z nią, czas walki, czas akceptacji i ….czas, który nam został.
